نقالی میراث به جا مانده از باستان

ایران‌صدا: در این برنامه‌ از مجموعه برنامه های دیالوگ؛ شنونده گفتگو پیرامون هنر نقالی باشید.

کارشناس/مهمان: دکتر سهيلا نجم پژوهشگر و نويسنده، دکتراي مطالعات تئاتر و هنرهاي نمايشي , سعيد اسلام زاده کارشناس مجري. 
هنر نقالی یکی از هنرهای نمایشی قدیمی و سنتی ایرانی است که ریشه در تاریخ دارد. نقالی در اصطلاح به پیشه و هنر کسی گویند که داستان‌ها و واقعه‌های هیجان‌انگیز و جذابی را که شنیده و یا خوانده است، برای سرگرم کردن مردم نقل و بیان می‌کند. این قصه‌گو را «نقال» می‌نامند. واژه‌های نقال و نقالی از زمان قاجار در زبان و ادبیات فارسی کاربردی شده، زیرا در متن‌های تاریخی و یا لغت‌نامه‌های پیش از آن به این شکل نیامده است.
نقالی یک جریان فرهنگی است که از زمان‌های دور در جامعه‌ی ایران رواج داشته است. نقالان داستان‌هایی از حماسه‌هایی قومی، ملّی، دینی و واقعه‌های تاریخی، شبه تاریخی و مذهبی را با کلامی سنجیده و آهنگین و بیانی گرم و رسا در میان جمع مردم و در فضاهای عمومی یا محفل‌های خصوصی، نقل و روایت می‌کنند.
در این قسمت از مجموعه برنامه‌های دیالوگ، سعید اسلام‌زاده (کارشناس مجری) در گفت‌وگو با دکتر سهیلا نجم، هنر نقالی و مسائل مربوط به این حوزه را بررسی کرده است.
سهیلا نجم، دکترای مطالعات تئاتر و هنرهای نمایشی از دانشگاه سوربن، نویسنده، کارگردان و پژوهشگری است که نویسندگی کتاب‌های هنر نقالی در ایران، نمایش ژاپنی زنده‌ی هزارساله، کتاب طنین و ویژگی‌های ساختاری تله‌فیلم و همچنین نویسندگی فیلم‌نامه‌های مختلف از جمله کمال عدل، خون بست، یاشار و همراهان را در کارنامه‌ی فعالیت‌های خود دارد.

گفتنی است مجموعه برنامه‌های دیالوگ پیش از این، از رادیو نمایش پخش شده است.